লাজ (চুটি গল্প )

ৰূপনগৰ প্ৰাথমিক বিদ্যালয়ৰ তিনিআলিটোৰ পৰা ট্ৰেকাৰ এখনত উঠি লৈ চানমাৰীত নামিব বুলি তাই থিক কৰিলে ৷ নৱনীতাক লগ পাবৰ বাবে আজি ৰূপনগৰলৈ আহিছিল যদিও লগ পোৱা নহল ৷ নলবাৰীৰ মোমায়েকৰ ঘৰলৈ নৱনীতা যোৱা আজি চাৰিদিনেই হ’ল ৷ অথচ তাই গমেই পোৱা নাছিল ৷ নৱনীতাৰ মোবাইলত ফোন এটা কৰি অহা হলে ভাল আছিল ৷ কিন্তু তাইৰ নিজৰ মোবাইল ফোনটো বেয়া হোৱাৰ পৰা বেলেগৰ ফোন বা পি চি অ’ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আজিকালি কিবা এটা সংকোচ ভাৱ অহা হ’ল ৷ চেহ: অন্তত পি চি অ’ৰ পৰাও যদি যোগাযোগ এটা কৰিলেহঁতেন ইমানখিনি পয়মাল নহল হয় ৷

        ট্ৰেকাৰৰ বাবে আপেক্ষা কৰোতে তাই খুৱ জোৰকৈয়ে প্ৰেছাৱ কৰাৰ তাড়না এটা অনুভৱ কৰিলে ৷ ইফালে-সিফালে চালে যদিও সুবিধাৰ জেগা এডোখৰ তেনেকৈ চকুত নপৰিল ৷ অলপ আগবাঢ়ি গ’লে পোৱা যাব নিশ্চয় ৷ এখোজ দুখোজকৈ তাই ট্ৰেকাৰৰ ষ্টপেজটোৰ পৰা আগবাঢ়ি গ’ল ৷ ট্ৰেকাৰৰ ষ্টপেজটোৰ কাষতে শনি মন্দিৰটো ৷ তাৰ কাষতে অট’ ষ্টেণ্ডটোত কেইজনমান ডেকাবয়সৰ অট’ৱালা ৷ সিহঁতে একোটা সন্ধানী দৃষ্টিৰে তাইৰ ফালে চাই থকা যেন অনুভৱ হ’ল ৷ মনৰ মাজতেই তাইৰ হাঁহি উঠি গ’ল ৷ অট’ত অহা যোৱা কৰাৰ বিলাসিতা তাই কৰিব নোৱাৰে ৷

        এখোজ দুখোজকৈ কেবাটও পদূলি পাৰ হ’ল ৷ অদূৰত সত্য-সাই বাবাৰ মন্দিৰ এটা চকুত পৰিল ৷ ইমান মনোমোহা, কাৰু-কায্য খচিত, চকুত লগা মন্দিৰ ৷ অলপ আগবাঢ়ি গৈয়েই গণেশ মন্দিৰ এটালৈ যোৱাৰ তোৰন এখন ৷ তাৰ কাষতে পূজাৰ সামগ্ৰী পোৱা দোকান দুখনমান ৷

        চাউতকৈ ট্ৰেকাৰ এখনে তাইৰ গাৰ কাষতে আহি ব্ৰেক মাৰি ৰ’লহি ৷ –“ বাইদেউ যাব নেকি ? উঠি লওক ৷” ট্ৰেকাৰ খনৰ পৰা পোৱালি এটাই প্ৰায় ছিঞৰিয়েই সুধিলে ৷

না:! তাই নঞাৰ্থক ভাৱত মূৰ জোকাৰিলে ৷ প্ৰেছাৱ কৰাৰ তাড়না টোৱে তাইক ট্ৰেকাৰত উঠাৰ পৰা বাৰণ কৰিলে ৷ সোনকালে ঘৰলৈ উভতি যাবৰ মন আছিল যদিও কেনেবাকৈ ক’ৰবাত অলপ সুবিধা পোৱা হ’লে ৷ নৱোদয় পথ বাইলেন ৷ চকুত লগাকৈ লিখা সুন্দৰ নাম ফলক খনৰ কাষতে ৰাজহুৱা শিৱ মন্দিৰ এটা ৷ অলপ পিছতে ৰাষ্টাটো ওখ হৈ উঠি গৈ মূল ভঙাগড় সংযোগী পথটোত লাগিছেগৈ ৷

ভালেখিনি বাটেই তাই খোজকাঢ়িলে ৷ ছে : ইমান ডোখৰ আহিলে ৷ ক’তো অলপো সুবিধাৰ জেগা নাপালে ৷ অচিনাকী মানুহৰ ঘৰত সোমাবলৈকো তাইৰ লাজ লাগে ৷

এইখন অসমত য’তে ত’তে ধুনীয়া ধুনীয়া মন্দিৰৰ অভাৱ নাই ৷ কিন্তু ৰাজহুৱা শৌচগাৰ, প্ৰছাৱগাৰৰহে অভাৱ ৷ তাকে এবাৰ কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰীএজনাই কওতে মেডিয়া, ধৰ্মগুৰু সকলো জাঙুৰ খাই উঠিছিল ৷

মেডিকেল কলেজ হস্পিতাল চৌহদৰ গেটখনৰ সন্মুখত আৰু এটা শনি মন্দিৰ ৷ তাৰ কাষত বেলেগ এটা অট’ ষ্টেণ্ড ৷ সেইখিনিতে ৰাষ্টাটো দুভাগত বিভক্ত ৷ তাই যিটোফালেদি আহি আছে সেই ফালটো অলপ নামনিত ৷ তাতে ট্ৰেকাৰ বোৰ আহি ৰয় ৷  অলপ আগত ডাষ্টবিন্ এটা ৷ মৰা কুকুৰ এটা পৰি আছে ৷ অসহ্য লেতেৰা গোন্ধ এটাই মানুহ ওচৰ চাপিব নোৱাৰা পৰিৱেশ ৷ থিয়ৈ থিয়ৈ প্ৰেছাৱ কৰা পুৰুষৰ প্ৰেছাৱৰ পানী বৈ আহি ৰাষ্টাৰ মাজ পাইছেহি ৷ তাই ডাষ্টবিন্ টোৰ কাষ চাপি গ’ল ৷ ইফালে-সিফালে এবাৰো ঘূৰি নাচালে ৷ মৰা কুকুৰৰ শ টোৰ কাষতে তাই বহি পৰিলে ৷

       

টুৱাৰাম দত্ত

tuwaramdutta@gmail.com

১১ / ১২ / ২০১২