শেহতীয়া অৰ্থনৈতিক সংস্কাৰ (একান্তই ব্যক্তিগত চিন্তাধাৰা)….

বৰ্তমান চৰকাৰৰ সকলো পদক্ষেপেই জনবিৰোধী বুলি অভিহিত কৰাটো উচিত হব জানো ? ডিজেলৰ ওপৰত ৰাজ সাহাৰ্য্য কৰ্তন কৰি দাম বঢ়োৱাতো হয়তো ক্ষণিকৰ বাবে অসহ্যকৰ ৷ কিন্তু এই ৰাজ সাহাৰ্য্যই চৰকাৰৰ ৰাজকোষত সুৰুঙাৰ সৃষ্টি কৰি পৰোক্ষভাৱে মুদ্ৰাস্ফীতি ঘটাই দৰিদ্ৰ জণগণক অধিক বিপদলৈহে ঠেলি দিয়ে ৷ গতিকে আপাত দৃষ্টিত গৰ্হিত হলেও ডিজেলৰ দাম বৃদ্ধি সঠিক বুলিয়েই ধাৰণা হয় ৷

          ঠিক সেইদৰে খুচুৰা খণ্ডত প্ৰত্যক্ষ বিদেশী বিনিয়োগৰ সুবিধাই নিয়োগৰ সুবিধা সৃষ্টিৰ লগতে দৈনন্দিন ব্যৱহিত বস্তুৰ মূল্যমান সুস্হিৰ কৰি ৰখাত সহায় কৰিব ৷

          আচলতে ৰাজনৈতিক নেতা সকলে কেতিয়াবা কেতিয়াবা জনতাৰ ইচ্ছাৰ বিৰুদ্ধেও সিদ্ধান্ত লব লগা হয় ৷ জনতাৰ সমৰ্থন থকা সকলো সিদ্ধান্তই শুদ্ধ নহয় ৷ সাময়িক আবেগ-উছাহৰ চাকনৈয়াত বহুসময়ত জনতাৰ চিন্তাধাৰা ভুল প্ৰমাণিত হয় ৷ সেইবাবেই হয়তো পণ্ডিত নেহৰুৱে বহুবাৰ জনতাৰ ইচ্ছাৰ বিপৰীতে গৈছিল ৷

          বৰ্তমানৰ কেন্দ্ৰীয় ইউ. পি. এ. চৰকাৰে জটিল পৰিস্হিতিৰ মাজেৰে সহযোগী দল সমূহৰ বিৰোধিতা স্বত্বেও এক সাহসী ঐতিহাসিক সিদ্ধান্ত লব লগা হৈছে ৷ বৰ্দ্ধিত ৰাজহ ঘাটি, বৰ্দ্ধিত নিবনুৱা সমস্যা, ক্ৰমশ অৱনমিত অৰ্থনীতি –এই সমূহ কাৰকবোৰ থান-থিত লগাবলৈ সহযোগী দলবোৰৰ অবাঞ্চিত আব্দাৰতকৈ সংস্কাৰ বেছি প্ৰয়োজনীয় আছিল ৷

          আৰু এটা কথা ৷ দৰিদ্ৰতাৰ সমস্যাবোৰৰ সমাধান কেনেকৈ পাব পৰা যায় ৷ সকলো সময়তে ৰাজসাহায্যৰ দ্বাৰাটো নহয় ৷ বৰঞ্চ দেখা যায় যে ৰাজসাহায্যৰ সম্পূৰ্ণ সুবিধা ধনী আৰু মধ্যবিত্ত সকলেহে লয় ৷ আমাৰ জনগণে কথাবোৰ যিমান সোনকালে বুজে সিমানে ভাল ৷ বৰঞ্চ মমতা বেনাৰ্জীৰ দৰে আকোৰঁগোজ ৰাজনৈতিক নেত্ৰীয়ে জনতাৰ সৰলতাৰ সুযোগ সদায় লব ৷

-টুৱাৰাম দত্ত   

ৰাজগড় ৰোড , গুৱাহাটী

১৫ / ১০ / ২০১২

tuwaramdutta@gmail.com