নিমাওমাও সপোন (কৱিতা)

ভঙাগড়ত সেই গড় আৰু পাবলৈ নাই

আছে মাথো চঞ্চলা, যৌৱনা

এজনী আজলী উৰণীয়া দলং !

কাহিলীপুৱাতেই ভঙাগড়লৈ নাযাবা

তাই তেতিয়াও শুয়েই থাকে ৷

ক’ৰবাৰ পৰা এজাক কিৰীলি গোট খাই

পুৱাই আহি তাইক আমনি কৰে

চুলিৰ আগলৈকে উজাই অহা খংটো

কোনোমতেহে তাই সাৱটি ৰাখে ৷

তাই বুজে

সিহঁতবোৰৰনো কি দোষ ?

খিকিন্দালিৰ চোলাটোৰ তলত

বেদনাৰ অন্তৰ্ৱাস পিন্ধি

জাকে জাকে পিট্ পিটাই ফুৰে,

চিকাৰী চাৱনিৰে উচ্ পিচাই বিচাৰে

চৰুৰ তললৈ জুই নিব পৰা

এটা নিজান নিমাওমাও সপোন ৷

-টুৱাৰাম দত্ত

গুৱাহাটী      ০৩ / ১১ / ২০১২

tuwaramdutta@gmail.com