( অসমীয়া
খবৰ কাকতৰ ৩০-১১-২০১২ তাৰিখত প্ৰকাশিত )
আৱেগিক হৈ
আমি সকলোৱেইটো মাজে-সময়ে ছিঞৰি থাকো, অসমৰ চৰকাৰী-বেচৰকাৰী কাৰ্যালয়বোৰত অসমীয়াভাষাৰ প্ৰচলন হ’ব লাগে ৷ সকলো ধৰণৰ
কাম-কাজ অসমীয়াত হ’ব লাগে ৷ ‘অসম সাহিত্য সভা’,আছুৰ দৰে
বহুতো জাতীয়তাবাদী সংগঠনেও মাজে-সময়ে এই
বিষয়ত বেছ
কিছু সৰৱ
হৈ আলোড়ন
তোলা দেখা
যায় ৷ কিন্তু দিন
বাগৰাৰ লগে
লগে মৌন
হৈ পৰা
আমি সকলোবোৰেই সমগ্ৰ বিষয়টোক কিয় এক
শ্ল’গানৰ পৰ্য্যায়ৰ পৰা
বাস্তৱ-সন্মত প্ৰয়োগৰ পৰ্য্যায়লৈ নিব পৰা
নাই তাৰ
চিন্তা কৰিবলৈ আহৰি পাইছোনে ? এনে কি জটিলতা বা
বাধা আছে
যাৰ বাবে
অসমৰ চৰকাৰী-বেচৰকাৰী কাৰ্যালয়বোৰত অসমীয়াভাষাৰ প্ৰচলন এতিয়াও এলাগী ?
যুক্তিৰ খাতিৰতে মানি লোৱা
হ’ল এই ক্ষেত্ৰত চৰকাৰৰ সদিচ্ছাৰ অভাৱ ৷ হওতে অসমীয়াভাষাৰ প্ৰচলনৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰয়োজনীয় চৰকাৰী নিৰ্দেশনা আছে, কিন্তু তাৰ
প্ৰয়োগৰ ক্ষেত্ৰত চৰকাৰৰ ভূমিকা সন্দেহজনক ৷ চৰকাৰৰ ওপৰ
খাপৰ বিষয়া
সকলো এই
ক্ষেত্ৰত ঘাই
অন্তৰায় ৷ যিহেতু সৰহসংখ্যক উচ্চ-পদস্হ বিষয়াই হ’ল অনা-অসমীয়া আই.এ.এছ, গতিকে তেওঁলোকৰ পৰা এই
বিষয়ত গভীৰ
তথা গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ আশা
কৰাটোও ভুল
হ’ব ৷ আমি কব বিচৰা নাই যে
অনা-অসমীয়া বাবেই তেওঁলোকে অসম তথা
অসমীয়াক ভাল
নাপায়,আমাৰ কথা হ’ল মাতৃভাষাৰ
প্ৰয়োগৰ প্ৰতি
আমাৰ নিজৰ
যি ধৰনৰ
আন্তৰিক তাড়না
(intensity) থাকিব, সমপৰ্য্যায়ৰ তাড়না
তেওঁলোকৰ পৰা
আশা কৰাটো
ভুল হ’ব ৷
কিন্তু সদিচ্ছা বা তাড়না
থাকিলেই যিকোনো এটা কাম
বাস্তৱত পৰিণত
কৰিব নোৱাৰি ৷ বিভিন্ন ধৰণৰ প্ৰায়োগিক বাধা স্তৰে
স্তৰে অতিক্ৰম কৰি আগবাঢ়িব পাৰিলেহে কোনো
এটা কামৰ
সফল পৰিসমাপ্তি হয় ৷ আমাৰ অসমীয়াভাষাৰ,
কাৰ্যালয়বোৰত প্ৰচলনৰো নিশ্চয় কিছুমান জটিলতা বা প্ৰায়োগিক বাধা আছে
৷ যাৰ
বাবে সকলো
ধৰণৰ কাম-কাজ এতিয়াও অসমীয়াত হোৱাটো অলীক সপোনেই হৈ আছে
৷
দৰাচলতে চৰকাৰী কাৰ্য্যালয় বোৰৰ
ফাইলৰ ভাষা
আমাৰ সাহিত্যৰ ভাষাতকৈ বহু
পৰিমাণে পৃথক
৷ ইংৰাজৰ দিনৰ পৰা
চলি অহা
আমাৰ প্ৰশাসন তন্ত্ৰটোত বহুত
কথাৰেই সুৰ
আৰু ঠাঁচ
সৰ্ব-সাধাৰনৰ মাজত প্ৰচলিত কথাবতৰা বা
লিখিত সাহিত্যতকৈ যথেষ্ট বেলেগ
৷ চৰকাৰী কাৰ্য্যালয়ৰ ফাইলৰ
ভাষাৰ এটা
নিজস্ব ঠাঁচ
বা ষ্টাইল আছে ৷ গতিকে এজন
কৰ্মচাৰীয়ে বা
বিষয়াই ফাইলত
টোকা লিখোতে সচৰাচৰ ব্যৱহৃত ভাষাতকৈ সেই
নিৰ্দিষ্ট ঠাঁচটোত লিখাটোত জৰুৰী
হৈ পৰে,লাগিলে সি
ইংৰাজীতেই লিখক
বা অসমীয়াতেই লিখক ৷ যিহেতু কাৰ্য্যালয় বোৰত আজি
অতদিনে ইংৰাজীৰ সঘন ব্যৱহাৰ হৈ আহিছে,গতিকে ইংৰাজীৰ অফিচিয়েল ষ্টাইল এটা গঢ়
লৈ ইতিমধ্যেই কৰ্মচাৰীজগতৰ মন-মগজু অধিকাৰ কৰি নিকপ-কপীয়াকৈ হৈ
বহি আছে
৷ তাৰ
তুলনাত অসমীয়া ভাষা এতিয়াও তেনেই চালুকীয়া অৱস্হাত ৷ আচলতে অসমীয়া ভাষাৰ অফিচিয়েল ষ্টাইল এটা
এতিয়াও গঢ়
লৈ উঠা
নাই ৷ উদাহৰন স্বৰুপে তলৰ বাক্যটোলৈকে মন কৰক
৷ This is for your information & necessary action
৷ এই
বাক্যটোৰ অসমীয়াত তৰ্জমা লিখিবলৈ হ’লে,শদিয়াৰ জনে
লিখিব এটা
আৰু ধুবুৰীৰ জনে লিখিব
বেলেগ এটা
৷ গতিকে,কাৰ্য্যালয়ৰ টোকাবোৰৰ এটা সম-মানদণ্ডৰ ষ্টাইল গঢ় লৈ
উঠাটো অতিশয়
জৰুৰী ৷ কিন্তু এই
কাম কৰিব
কোনে ?
আমি যিমান দূৰ জানো অসমৰ
মহাবিদ্যালয় পৰ্য্যায়ত অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰচলন আৰম্ভ কৰিবলৈ আনুমানিক ৭০’ চনমানত চৰকাৰে যেতিয়া সিদ্ধান্ত লয়,তেতিয়া প্ৰয়াত ড:ভবেন্দ্ৰনাথ শইকীয়াক মূৰব্বী ৰূপে
লৈ বিশ্ব-বিদ্যালয় পৰ্য্যায়ত এখন পাঠ্য-পুথি প্ৰণয়ন সমিতি গঠন
কৰিছিল ৷ সেই সমিতিয়ে দিনে-নিশাই কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰি মহাবিদ্যালয় পৰ্য্যায়ৰ অজস্ৰ
মূল্যৱান কিতাপ
অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰাৰ লগে
লগে পাঠ্য
শিকণ-গ্ৰহণ প্ৰক্ৰিয়াত কিছুমান শব্দ বা
বাক্য-গাঠঁনি কেনেধৰণৰ হ’ব তাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল
৷ এটা
শব্দ বিজ্ঞান শাখা আৰু
কলা শাখা
দুয়োটাতে বেলেগ
বেলেগ ধৰণে
অনুদিত হৈছিল
৷ যেনে
Neutral শব্দটো বিজ্ঞান শাখাত ‘উদাসীন’ আৰু কলা
শাখাত ‘নিৰপেক্ষ’ বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ হৈছিল ৷ সেই সমিতিৰ পৰামৰ্শ বা
নীতি-নিৰ্দেশনা
অনুসৰিয়েই বৰ্তমানো অসমীয়া শিক্ষাদান প্ৰক্ৰিয়াৰ ব্যৱস্হাটো পৰিচালিত হৈ
আহিছে ৷
আমাৰ মতে বৰ্তমান অৱস্হাটো চৰকাৰে অসমীয়া ভাষাৰ
অফিচিয়েল ষ্টাইল এটা গঢ়
দিবলৈ জনা-বুজা ব্যক্তি সকলক লৈ
এখন সমিতি
গঠন কৰিব
লাগে ৷ সেই সমিতিয়ে বিভিন্ন বিষয়
চালি-জাৰি চাই অসমীয়াৰ “কাৰ্য্যালয়ৰ ভাষা” –ৰ এটা সৰ্বসন্মত ৰূপ
দিবলৈ কাম
কৰিব ৷ তেনেহলে শদিয়া-ধুবুৰী সকলোতে এটা নিৰ্দিষ্ট ঠাঁচৰ কাৰ্য্যালয়ৰ ভাষাৰ প্ৰচলন হ’ব ৷ অন্তত: প্ৰায়োগিক জটিলতাখিনি দূৰ হ’ব ৷
-টুৱাৰাম দত্ত
ৰাজগড় ৰোড , গুৱাহাটী
১০ / ১১ / ২০১২
No comments:
Post a Comment